خواندنی ها و دیدنی های امروز
 
درباره وبلاگ


به وبلاگ من خوش آمدید كارمن به اشتراك گزاري انواع مطالب علمي و آموزنده و جالب براي همه است
آخرین مطالب
پيوندها
نويسندگان
مطالب علمي و آموزنده و جالب
به اشتراك گزاري انواع مطالب علمي و آموزنده و جالب براي همه




 

خواندنی ها و دیدنی های امروز

دیوید بد شانس
  
هنگامی که دیوید بیرمن، اهل سنترالیای ایالت ایلینویز، شش ساله بود از دوچرخه اش به زمین افتاد و شش بخیه خورد تا جراحتش هم آمد. در هفت سالگی از یک درخت سیب بالا رفت، یک کابل برق را لمس کرد و در حالی که به شدت دچار سوختگی شده بود به زمین پرتاب شد.

در هشت سالگی یک تکه بزرگ زغال سنگ به سرش اصابت کرد و به بخیه های بیشتری نیاز پیدا کرد.

در نه سالگی به داخل یک دستگاه سیمان مخلوط کن افتاد و دچار چندین جراحت و بریدگی عمیق شد، که قاعدتا به بخیه های بیشتری احتیاج داشت. در سیزده سالگی در یک سانحه اسکیت سواری باعث بستری شدنش در بیمارستان شد.

در اواخر همان سال، او برای برداشتن یک تومور سینه دوباره به بیمارستان بازگشت.

تا هنگامی که او هفده ساله شد، یعنی در ۱۹۶۱، دیوید به این نتیجه رسیده بود که از طالع بد خود جان سالم به در برده است. او گفت: سرانجام بخت من برگشته و شانس به من رو کرده!

او خیلی زود قضاوت کرده بود. در اکتبر سال ۱۹۶۱، در جریان یک سانحه رانندگی، دیوید در اثر تصادف موتورسیکلت جان خود را از دست داد.   
 
استفاده از روزنامه و جوراب های بازیافتی در ساخت لامپ و مبل

طراح بریتانیایی جی واتسون با استفاده از مواد غیر منتظره و پایداری مانند جوراب و روزنامه های بازیافتی، لامپ ها و مبلمان بسیار جالبی را طراحی و تولید کرده است.

” لامپ روزنامه ای ” تنها با استفاده از مجلات و روزنامه های قدیمی، یک لامپ LED و یک پوشش فلزی ضد آتش ساخته شده است. مبل زیبای روزنامه ای هم با استفاده از روزنامه های 100٪ بازیافتی به شکل یک مکعب بافته شده و درون آن هم با روزنامه پر شده است.

همچنین این طراح خلاق با استفاده از جوراب های قدیمی خود تعدادی لامپ آویز تولید کرده است. بر اساس نقشی که بر روی هر جوراب وجود دارد، نور لامپ های LED به همان صورت منعکس شده و الگوهای جالبی را به وجود می آورند.

لامپ های جورابی در دو اندازه ی کوچک (100mm X 350mm) و بزرگ (100mm X 450mm)، ساخته شده اند.

 

گروه اینترنتی خورشید

گروه اینترنتی خورشید

گروه اینترنتی خورشید

گروه اینترنتی خورشید

 
عکس پروفایل تان درمورد شما چه می‌گوید!
  

گروه اینترنتی خورشید

چه با کلوزاپی نزدیک به دوربین عکس گرفته باشید یا به جای عکس خودتان عکس یک ستاره معروف را گذاشته باشید، عکس پروفایل شما حرف‌هایی درمورد شما برای گفتن دارد!

این روزها وقتی مردم عکس زیبایی می‌بینند، دیگر نمی‌گویند «آن را قاب بگیر»، درعوض می‌گویند «باید این عکس را بگذاری برای عکس پروفایلت»َ. همه ما دوست داریم در عکس پروفایلمان بهترین ظاهر خودمان را داشته باشیم.

پروفایل شبکه‌های اجتماعی مثل MySpace، Twitter، Youtube، Flickr، Facebook و امثال آن به وسیله‌ای تبدیل شده‌اند که خیلی از ما بعنوان راهی برای نشان دادن خودمان و ارتباط برقرار کردن با جهان از آن استفاده می‌کنیم.

عکس پروفایلمان هم همان تاثیر اولیه درمورد ماست: عکسی برای ارائه خلاصه‌ای از آنچه که هستید. براساس گفته‌های آلن پیس (Allan Pease)، متخصص زبان بدن، برای گذاشتن اولین تاثیر روی مخاطب فقط یکبار فرصت دارید. به گفته او، «این عکس در ذهن افراد حک می‌شود و به راحتی از بین نمی‌رود». 

او ادامه می‌دهد، «در ارتباطات رودررو، مردم صدای شما را می‌شنوند و زبان بدنتان را می‌خوانند. آنها در ۴ دقیقه اول، ۹۰ درصد از تاثیر اولیه خود را از شما می‌گیرند. اما در شرایط آنلاین، عکس پروفایل شما تنها راه ایجاد این تاثیر در ۴ دقیقه اول است.

 چطور عکس پروفایلتان را تقویت کنید!

برای اینکه بفهمید عکستان درمورد شما چه می‌گوید، باید آن را تجزیه کنیم: شما در آن عکس مشغول چه کاری هستید؟

در تحقیقی که در دانشگاه بیرمینگهام در انگلستان انجام گرفت مشخص شد که برخلاف آنچه تصور می‌شود، مردان نسبت به زنان تا ۵۰ درصد بیشتر عکس‌های خود را دستکاری می‌کنند.

دکتر دوریس مکیلواین (Doris McIlwain) روان‌شناس شخصیت در دانشگاه مک‌کواری می‌گوید، «استفاده از فتوشاپ برای از بین بردن چین و چروک‌ها، دستکاری سایز عکس و تغییر رنگ عکس چند مورد از راه‌های تقویت عکس‌ هستند که سعی در پنهان کردن ناباوری نسبت به خود دارد.»

 تکنیک‌های مختلف

همه ما تصویری از خود به معرض نمایش می‌گذاریم و می‌خواهیم که آن تصویر، ظاهری بهبودیافته از خودمان باشد. اما آنچه مردها و زن‌ها از خود به جا می‌گذارند ذاتاً متفاوت است.

دکتر پیس می‌گوید، «مردها بیشتر عکسی می‌گذارند که نشان می‌دهند بسیار صمیمی، قابل نزدیک شدن و زیرک هستند. در عکس‌های آنها معمولاً ساعت و ماشین‌های زیبا و فانتزی دیده می‌شود، درحالیکه زنان معمولاً سعی دارند در عکس‌های خود توانایی خود در ارتباط را نشان دهند به همین دلیل معمولاً عکس‌هایی با حیوانات خود، دوستانشان، فرزندان یا همسرشان را می‌گذارند.»

به همین ترتیب، تفاوتی عمده بین تصاویر ارائه شده از افراد در سنین مختلف وجود دارد. نوجوانان و جوانان معمولاً از عکس‌های خود در گردهمایی‌ها و مهمانی‌ها استفاده می‌کنند. دکتر مکیلواین می‌گوید، «این افراد خود را بیشتر از طریق ارتباطات اجتماعی خود می‌شناسند و می‌شناسانند.»

اکثر عکس‌هایی که در آن فرد مستقیم به دوربین نگاه می‌کند متعلق به کسانی است که هنوز شخصیت‌هایی بچگانه دارند. دکتر پیس می‌گوید، «آنها به توانایی‌های خود اعتماد کامل دارند.» افرادی که از عکس‌های کارتون، پوسترها و سایه‌ها استفاده می‌کنند یا اصلاً برای پروفایل خود عکس نمی‌گذارند، معمولاً افرادی خجالتی، محافظه‌کار یا با اعتمادبه‌نفس پایین هستند.

دکتر ژانت هال (Janet Hall)، روانشناس بالینی پیام مخفی پشت عکس‌ پروفایل افراد را برملا می‌کند:

این من نیستم، جنیفر لوپزه: من می‌خواهم در شهرت او شریک باشم.
دوربین دستم است و وانمود می‌کنم که می‌خواهم عکس بگیرم: می‌خواهم پز تخصصم را بدهم.
با حیوانم ژست می‌گیرم: حیوانم بخشی از خانواده‌ام و هویتم است.
به من نگاه کن: من در قایق، هواپیما یا هلیکوپتر نشسته‌ام؛ می‌خواهم پز بدهم، من پولدارم و عاشق مسافرت.
من با همسرم یا نامزدم ژست می‌گیرم: من آدمی رمانتیک هستم.
از عکس‌های جنگی استفاده می‌کنم: می‌خواهم تغییر ایجاد کنم!
عکس ماشین شیک و فانتزی که ندارم را گذاشته‌ام: مطمئنم که تفکر مثبت جواب می‌دهد.
من با فرزندم ژست گرفته‌ام: افتخار می‌کنم و می‌خواهم این لذت را با دیگران تقسیم کنم.
عکس بچگی‌ام را گذاشته‌ام: نمی‌خواهم بزرگ شوم.   
 
کشف گونه ای از مارهای باریک و لزجی که از زمان دایناسورها بدون تغییر مانده اند

این موجودات از زمان دایناسورها با کندن نقب زیر خاک های موسمی در شمال شرقی هند زندگی کرده اند، دانشمندان تا به حال متوجه این موضوع نشده بودند و آنها را با مارهای کوچک محلی که نیش های کشنده دارند، اشتباه می گرفتند.
اما حالا به لطف تیم زیست شناسی شجاع دانشگاه دهلی به سرپرستی پروفسور ساتیابام داس بیجو، این دوزیستان بدون پا کشف و شناسایی شده اند.
این تیم پس از پنج سال جستجو در بستر جنگل های بارانی، خانواده ی جدیدی از دوزیستان یافته اند که Chikilidae نام دارد و بومی منطقه است اما خواستگاه آن به آفریقا بر می گردد.

دوزیستان

خانواده ی جدیدی از دوزیستان بدون پا که تولید مثل آنها به شیوه ی تخم گذاری صورت می گیرد

کشف آنها در مجله ی جامعه سلطنتی لندن به چاپ رسیده است و بیشتر این تئوری را که هندوستان، خواستگاه به وجود آمدن دوزیستان است، تقویت می کند و این نکته را که باید منطقه را در مقابل آلودگی های صنعتی حفاظت کرد. این گونه همچنین شواهد خوبی در مورد مهاجرت گونه های ماقبل تاریخ در اختیار می گذارد اطلاعاتی شامل تکامل و تاثیرات اشتقاق قاره ها.
بیجو می گوید: «آنها گونه ی بسیار مهمی در تنوع زیست شناختی هستند اما مانند برگی در مقابل باغی به حساب می آیند.»


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







جمعه 29 دی 1391برچسب:, :: 6:21 قبل از ظهر ::  نويسنده : ali